Uzakta, bir adanin dumanlar icindeki silueti. Bir daha göremeyecekmis gibi bakiyorum adaya. Tipki bu odaya baktigim gibi. Koltuktan kalkmak istemiyorum, ikindi günesi vuruyor üstüme, martilar döne döne alcaliyor, birazdan aksamüzeri. Yeni bir yalanla atacagim kendimi sokaga. Uzaga, mechul bir gecekondunun camurlu sokaklarina, sonra büyük binalarin kuytularina, ceketim sirtimda, elimde bir poset, icinde bir patlayici, agzimda icmedigim sigara, aklimda arayacagim gazetelerin telefon numaralari. Bu hangi yüzüm, hangi öyküm
iirin tegetinden düzyaziya, hayattan yaziya, dilden düsünceye uzanan, ezgili, hüzünlü, coskulu, acik uclu metinlerle kisisel bir zamanin icinde yolculuk, Isik Ergüdenin kitabi.
