Ilac denince aklima ilk önce annemin düstügümüz zaman aciyan yerlerimizi öpmesi geliyor. O yüzden bildigim en etkili ilac anne öpücügü ve yaralarima dokunan sefkatli elidir. Belki de bu nedenle, pek fazla ilac kullanmadan büyüdüm ve annesinin yakin ilgisi ile büyüyen her cocuk gibi kendimi daima iyi hissetim. Öte yandan annem bahcesini ve mutfagini daima bir laboratuvar gibi kullandi ve bizim kücük saglik sorunlarimiza bitkisel cözümler üretti. Karnim agriyinca anason- mercankösk, midem üsüyünce nane limon, bulantilarimda kekik suyu, yaralarimda kantaron yag derken büyüdüm. Ancak bu cicekler, evde yapilan ilaclar ve formüllerin benim ruhuma sizdigini cok daha sonra fark ettim. Önce kimyanin gizemli dünyasinda yaptigim egitim ve laboratuvarda gecen uzun kariyer yillarimin ardindan bu bilgileri optimize etme ve modern dünyaya somut olarak aktarma istegim adeta tüm yasamimi ele gecirdi. Bana göre ilac konusu eskiye oranla cok daha büyük bir önem kazanmistir ve beni bu kitabi yazmaya iten diger bir neden de budur. Ilacin gücü her gecen gün daha da artmaktadir demek, hic yanlis bir tespit olmayacaktir. Yazilmasi yillar süren bu kitapta insanligin en eski kavramlarindan biri olan ilac konusunda, kimya penceresinden bakarak bilgileri bir araya getirmeye calistim. Ilacin; efsanelerden, iksirlerden, bitkisel karisimlardan gecerek günümüzün modern kimyasini esas alan sentezlerine gelinceye kadar gectigi yol üzerinde ki kilometre taslarini siraladim.
