Bir ülke kuruyoruz. Kral Babanin adil ülkesini. Bu ülkede kadin erkek, zengin yoksul ayrimi olmayacak. Topraksiz köylülerin topragi olacak. Bu benim degil, kral babanin düsüydü. Adalet olacak ve herkes hakkini alacak. Okullarimiz olacak, bu ülkede bilim olacak. Kücük cocuklarimiz büyük buluslar yapacaklar. Artik savas olmayacak ve kabileler birbirlerini öldürmeyecekler. Düsman cok güclü. Savasmak gerekecek. Ben özgürlük ve esit yurttaslik icin sonuna kadar savasacagim. Kazanirsak özgür olacagiz. Benimle kral gibi degil, arkadas gibi konusacaksiniz. Kaybedersek büyük bir düs icin ölecegiz. Var misiniz

Ahali cilginca alkisladi. Herkes ölmeye hazirdi. Konusma biterken gökte iki ucak belirdi.

Seninle altindan irmaklar akan bir cennet bulamadik. Cenneti ve cehennemi yaratan insandi, onu bulduk...

Mektup Enesin elinde öylece kalakaldi.

Kahirede yagmur yagiyordu.

Kadim caglardan Geziye kah ütopik kah distopik kah fantastik bir tarih ve onun destansi romani...