Sevinc Cokum, edebiyat dünyasinda ilkin hikayeleriyle dikkatleri ceker. Daha sonra Bizim Diyar, Hilal Görününce, Agustos Basagi gibi tarih romanlariyla Cumhuriyet Dönemi Türk edebiyatinda kendisine iyi bir yer edinir. Ilerleyen yillarda Tercüman, Türkiye gibi gazetelerdeki yazilariyla da genis bir okuyucu kitlesine ulasir. Bu kitapta ilk önce sanatcinin biyografisi, sanati hakkinda ayrintili bilgilere yer verilmistir. Bilhassa yazarin biyografisi hakkinda kaynaklardaki yanlis bilgilerin birinci agizdan dogrusuna ulasilmaya calisilmistir. Ikinci asamada yazarin hikayeleri, romanlari, gazete yazilari ve siirleri üzerine incelemeler yapilarak özgün yönler ortaya cikarilmaya calisilmistir. Cokum, hikaye ve romanlarinin merkezine insani ve ona ait olani koymaya calisir. Sanatci bunun olagan bir neticesi olarak duygulari, düsünceleri, hayatin kendini yenileyen durumlarini hikaye ve romanlarina tasir. Eserlerinde zitliklarin gücünden yararlanir ve bunu sanatinin bir parcasi haline getirir. Kitapta bu hususlara sikca dikkat cekilmistir. Bu calismanin dikkati ceken bir diger tarafi da Cokumun sanat anlayisini dayandirdigi abukizm düsüncesi üzerinde durulmasidir. Bilhassa sanatcinin bu teorisini romanlarinda okuyucuya nasil aktardigina ayrintili sekilde yer verilmistir.
