Idari sinirlari icinde farkli yüzey sekillerine sahip olan Tunceli ili bu yüzey sekillerine bagli olarak farkli iklim özellikleri de göstermektedir. Bu idari sinirlar icinde yasama imkani bulmus topluluklarin da homojen bir yapi olusturmadiklarini ve farkli etnik özelliklere sahip olduklarini, yörede konusulmakta olan üc ayri dilden anlamak mümkündür. Tunceli ili sinirlari icinde bugün yaygin olarak konusulan Türkce, Kürtce ve Zazaca yörede üc etnik yapinin mevcut olduguna isaret etmektedir. Bu etnik yapilarin genel yerlesim alanlarina ve inancsal degerlerine bakildiginda genellikle cok net olmayan sinirlarla birbirinden ayrilmis alanlara yerlesmis olduklari görülmektedir. Ana dilleri Türkce olan Sünni inanc gelenegine sahip topluluklar Cemisgezek ve Pertek merkezi ile bu ilcelerin Keban baraji kiyilarina kurulmus köylerine yerlesmis, ana dilleri Kürtce olan Alevi ve Sünni topluluklarla ic ice yasamaktadirlar. Ana dilleri Zazaca olan Alevi inanc gelenegine sahip topluluklar ise daha sarp ve yüksek kesimlere yerlesmislerdir. Yöreyi mesken edinmis bu etnik yapilarin hepsinin ortak anlasma dili Türkce oldugu icin büyük oranda ortaklik gösteren bir Türkce agzi kullansalar da bu Türkce agizda görülen bazi fonetik ve morfolojik farkliliklar yörede üc alt agiz grubu olusturmaktadir. Bu calisma Cemisgezek, Pertek ve Hozat yöresinde yasayan Türkmen topluluklarin agizlarini kapsamaktadir. Calismanin icerigi yörede yasayan, ana dilleri Türkce olan ve Sünni inanca sahip Türkmen Topluluklarin agizlarindan derlenmis metinlerle ve agiz özellikleriyle sinirlandirilmistir.