Türkiye ile ABD arasindaki iliskilerin kökenleri, 19. yüzyilin ikinci yarisina kadar uzanmaktadir. Bu dönem, üc kitada at kosturan bir cihan devleti olan Osmanli Devletinin son demlerine denk gelmistir. Iki devlet arasinda iliskilerin basladigi dönem olan 19. yüzyil ayni zamanda Osmanlinin tersine ABDnin büyüyen bir güc olmaya basladigi bir dönem olmustur. Ancak iki devlet arasindaki iliskilerin ittifak noktasina gelmesi 1945 sonrasi dönemde gerceklesmistir. Zira Ikinci Dünya Savasindan sonra yasanan Soguk Savas Döneminin ilk yillarinda iki devlet, SSCB merkezli güvenlik endiseleri dogrultusunda birbirlerine yakinlasmislardir. Türkiyenin özellikle sahip oldugu jeopolitik konum nedeniyle Soguk Savas Döneminde ABDnin SSCB karsisinda güclü ve saglam bir savunma hatti olusturma ve komünizmin uluslararasi alanda yayilmasini engelleme stratejisinde cok önemli bir yeri olmustur. Bu cercevede 1952 yilinda Türkiyenin NATOya tam üye kabul edilmesi, ikili iliskilerin kurumsal bir boyut kazanmasini saglamistir. Böylelikle Türkiye ile ABD, Soguk Savasin henüz ilk yillarinda baslayan ve Soguk Savasin sona ermesinden sonra da devam edecek olan bir ittifak iliskisine girmistir. Soguk Savas kosullarinda baslayan ve stratejik ortaklik, model ortaklik gibi farkli adlarla da anilan bu iliski, inisli cikisli bir yol izlemesine ragmen günümüze kadar devam etmistir. Bu kitap ile iliskilerin baslangic döneminden günümüze kadar olan sürecte yasanan gelismeler anlatilarak bundan sonraki dönemde iliskilerin nasil bir yolda ilerleyecegine isik tutulmasi amaclanmistir.