Hala duyar gibiyim yüzümde yükselen nesemi, her seyi sevgiye dönüstüren gökyüzü mevsimli terasi, avlusunda ardi arkasi kesilmeyen kahkahalarimizi. Hala güzeldir diyorum teleskopla yildizlara bakmak, güzeldir öyle kalmak. Birdenbire hayatima düsen bunalmis bir güzellik, zihnimden atamadigim fotograf kareleri ve belki de veda simdi tiktaklayan saatlere.
O cogu seyin degistigi yaz günlerine, heveslerimizin akil almaz haylazliklarina, farkinda bile olmadan icinden gectigimiz zamanlara. Geride kalanlari ve kirilanlari özleye özleye
Hayat yalnizca karsiliksiz
sevgisine ikna olduklarini koynuna alir.
Ergin Borobey, yeni hikayesinde bizleri Fener-Balat arasindaki kücük, tatli bir mahalleye götürüyor. Evinin terasina kurdugu teleskopla gökyüzünü seyreden ani koleksiyoncusu Hakan, bir bahar günü Galata köprüsünde aniden karsilastigi Reyandan sonra hayati degisir. O zamana kadar gökyüzüne bakarak baskalarinin yasam hikayelerinin izini süren Hakan, artik yeryüzünde kendine ait bir hikayesi oldugunu fark eder.
Birdenbire karsilasmalarin, ani kopuslarin, icten dostluklarin ve özlenen mahalle dokusunun islendigi öykünün sonunda asil kahramanlar ve roller degisecektir.
