Yaslilik diye isimlendirilen romanda aslinda 35 yasina gelmis olmasina ragmen pek cok duygusal gelisimi yasayamamis ve bu yüzden kendini yasli hisseden bir kisilik anlatilmaktadir. Süphesiz bu eksiklikler, kahramanin karsilasacagi her yeni duyguya kuskuyla yaklasmasina neden olmaktadir. Cünkü kendisinde yasinin verdigi olgunlugu hissetse de deneyimleri acisindan yetersiz kalmakta ve bu yüzden kisilik kargasalari yasayabilmektedir.
Tam anlamiyla hakim olamadigi hayatina, kendisinden kücük ve pek cok acidan dis dünyayla baglantisi olmayan, ayni evi paylastigi kiz kardesinin sorumlulugunu tasimak zorunlulugu da eklenince bu yetersizlik onda ihmalkarlik boyutuna varmaktadir ve kiz kardesinin yalnizligini gözlemleyerek kendi yasadigi yalnizlik dogrultusunda hareketlerini yorumlamaktadir. Onun yasadigi psikolojik sorunlarin nedenlerini kolaylikla cözümleyebilmekte hatta bu sorunlardan kacarak kiz kardesini yalniz birakmaktadir. Amalianin Balliye olan ilgisini Emilio, sevgilisi Angiolinaya olan ilgisine benzetmekte, Balliye karsi olan bu platonik askini kendince yorumlayarak kendisinin Angiolina konusunda hangi konularda dikkatli davranmasi gerektigini belirlemektedir. Cünkü belli yasa gelmis Emilio da Amalia kadar dis dünyaya kapalidir ve onun gibi daha önce hayatina sevecegi ve deger verecegi bir insan girmemistir.
...Görüntüleri seven bir insan olarak, kendi yasamini da sanki vadi boyunca dümdüz, degismeden ilerleyen bir yol olarak görüyordu; Angiolinaya yakinlastigi zaman yol kivriliyordu ve cesitli agaclarla, ciceklerle, tepelerle dolu bir ülkeye variyordu. Bu kisa bir bölümdü ve sonra bir vadiye iniyordu, kolay ve güvenli yol basliyordu ama o büyüleyici, rengarenk, hatta zorlu aralik sayesinde eskisi gibi sikici olmuyordu...
