Bizleri dünyaya getiren de, karakterimizi büyük ölcüde sekillendiren de aileydi. Hayat bilgisi dersinde
ögrenmistik ya hani, Aile toplumun en kücük yapi tasidir, diye. Bazi aileler tastir sadece ve yanlis
severek yaraladiklari cocuklardan yarali bir toplum olustururlar. Onlar kürkcü dükkani olamamistir hicbir
zaman. Hayatin düse kalka ögrenildigini bilirler lakin cocuklarina verdikleri silinmeyen, kirmizi bir
kalemdir.
Geldiginiz noktada bir bakmissiniz, insanligi secmeyen daglara hak vermissiniz. Tanri nefsimizdeki
lekelerle indirmis yeryüzüne, demle Havvadan beri Aldigimiz yaralarimizin kisir döngüsünde
ömrümüzü tüketirken cogumuz, lekelerle yaralarin oyuncagi olmus, mutlulugu anin icinde degil de adini
gelecek koydugu kandirmacada aramisiz, hep eksiye harcadigimiz ömür kredisiyle
Oysa insan dedigin zamanin nasil gectigini anlamadigi zamanlarda yasayandir. Gecmisine bir dön de bak