Her seyin bir oyun oldugunu en son oyuncaklar anlar, kirilip da bir kenara atildiklarinda. Ben oyuncak degilim, diyor Mafya Babasi Sedo. Henüz bir kenara atilmadiniz, diyor Psikolog Azra. O gün geldiginde icinizde yeseren sadece intikam duygusu olacak. Ve intikam en cok sahibini yaralayacak. Istanbul kadar yarali burada insanlar. Mafya babalari, müteahhitler, isciler, gencler, escinseller; sevenler, nefret edenler... Hani hayatiniza biri girer, ondan sonra her sey darmadagin olur ya.. Cünkü kimi zaman intiharin en fecisi birini sevmektir. Ve ask dedikleri sey cennete de götürür, cehenneme de. Bu roman gücün icindeki acziyetin, askin icindeki nefretin, mutlulugun icindeki acinin psikolojik sirlarini ortaya döküyor. Degil mi ki insan, en büyük acilarini gülücüklerinde sakliyor. Ve ne garip ki yanindakilerle degil de aklindakilerle mutlu oluyor. Bu gezegende her sey yarim ve eksik kaliyor. Kelimeler burada damara isliyor.
