Insanin asli yaratilisina ve kusursuz, dürüst tefekkür kabiliyetine hitap eder. Karsi cikanlara, hakikatte bir mazeretinin bulunmadigi gercegini ve de bu gercegi görmeleri anlamalari icin hicbir saptirici sebeplerinin var olmadigini bildirir. Imana ancak kibir, inat, gurur ve gaflet gibi hastalikli durumlar mani olabilir. Iste burada akil devreye girer. Akil kullanilirken, haktan sapma meyli olmadan ve fitne aramadan, kisisel arzu ve istekler üzerine sapik manalar vermek gibi hastalikli konuma girmeden ayetlere bakmalidir. Cünkü Islam dini icin iyi niyet beslemeyen, maksadi hakikate ulasmak olmayan kimseler, Kuranin temelini temsil eden Allah sinirina ve hakikatine ulasamayacaklardir. Dolayisiyla böyle bir akli kullanarak Allahin emirlerine karsi cikan ilk seytan olmus ve Allahin rahmet kapisindan ebediyen kovulmustur.
