Eskiden romanlarin sonuna Bitti, Son gibi notlar düsülürdü. Bu, daha cok, olay aktaran, serüven aktaran romanlar icin gecerli. Okur da buna alismis, romanin sonunda Bittiyi göremeyince son sayfalarin kopup yittigi duygusuna kapilirmis. Hayat gibi romanin da biten degil, süren bir sey oldugunu anlayan romanci, son sayfasindan Bitti, Son uyarisini kaldiriyor.
Adalet Agaoglu Karsilasmalarda hem okurlariyla hem kendisiyle karsilasiyor, karsi karsiya kaliyor, karsi duruyor Dergi ve gazete yazilariyla, denemeleriyle, söylesileriyle, bunu yeniden yapiyor. Cesitli kentlerden baslayip Ankaraya, Istanbula, erotizmin dilinden oda romanina, tiyatroya, Tanpinardan Oguz Ataya ve Brechte ugruyor.
