Siradan bir gun gibi baslamisti. Zaten ne olursa boyle gunlerde olur. Oyle bir sey olur ki, hayatin cildirtici tekduzeligini mumla aratir.Erdem bir sonbahar aksami cocuklugundan beri ona yasak olan eve döndügünde plani belliydi. Gecmisin hesaplasmalarini bir kenara birakip artik bu evde yasayacakti. Oysa evde ilk defa tanisacagi hasta kiz kardesini ve birinin hayatini altüst edip, hicbir sey olmamis gibi gidemeyecegini hesaba katmamisti... Cagil Yaman ikinci romaninda, iki kayip ruhun karsilasmasini, gecmis ile bugün arasinda gizemli bir hikayede bulusturuyor. Ben, koyu renk cilasi atmis merdivenlerin arasindan suzulen bir hayaletim. Karinca kadar sessiz adimlarla her yeri dolasirim. Beni kimse gormez, kimse duymaz, kimse dusunmez. Beni, benim disimda kimse bilmez. Tam da bu yuzden hatirladigim her seyi bu deftere dokmeye karar verdim. Hayalet olarak gorduklerimi asla unutmamak icin... Cunku eninde sonunda yasamaya baslayacagim. Cevreme ordugum bu hastalikli kabuktan cikip iltihapli bir irin gibi yayilacagim. Degdigim her seye bulasacagim. Zehir olacagim, kendime degil, baskalarina... Sessizce surunen bir engerekmisim gibi benden cekinecekler. Ben yasarsam ozgur olacagim.
