Evden her firsatta kacan kücük bir cocugun annesi hic de telasli ve endiseli degildir cünkü onu hemen, karsidaki müzik aletleri satan dükkanda, piyanolarin ayaklarinin dibinde bulacagini bilir. O cocuk icin müzik ve piyano sevdasi, hic tahmin edemeyecegi bir yasami bahseden derin bir tutkuya dönüsecektir.

Hariciye görevlisi olmak isteyen bu Izmirli genc, babasinin ölümü üzerine kendini pavyonlarda müzik yaparken bulur. Ancak bu sehir ona dar gelir ve Istanbul macerasina atilir. Muazzam hevesi müthis bir gayrete, mücadeleye dönüsür ve bugün hasretle andigimiz Ferdi Özbegen yildizlasir.

Icten bir sayginlik ve zarafet esliginde söyledigi sarkilari, müzigi icrasi ve sahnesiyle insanlarin hosca vakit gecirmelerine, eglenmelerine, mutlu olmalarina adanmis bir ömürdür Ferdi Özbegen. Kendi orkestrasiyla Istanbulun en gözde otellerinde baslattigi müzik ve eglence tarzi, klasik müzik orkestrasi esliginde San Tiyatrosunda verdigi halk konserleriyle kitlelerle bulusmus, coksatan plak ve kasetleriyle ülkede, bir dönemin kültür yasaminin baskin katmani olmustur.

Gazeteci, müzik ve sahne sanatlari organizatörü Ali Riza Türker dostu Ferdi Özbegennin hayatini anlattigi kitabi Söhret Dedigin ölümünün sekizinci yilinda sanatciya bir vefa borcudur.