Tarik Tufan, hatiralarla yüzlesmenin, ilk askin ve kendini aramanin evrensel hikayesini anlatiyor. Kaybolan, yarali dünyalarda, kirik hayatlarda, sakli hüzünlerde ve Istanbul sokaklarinda dolanan bir roman.

Hayatin en cetrefilli meselesi, cözülmesi en zor sirri, gercekte kim oldugumuzdur. Cünkü herkes hayatinin bir yerinde kaybolur. Bazilari kendisini bulabilmek icin önce cok eskiden kaybettiklerini bulmak zorundadir.

Utanmayi bir kenara birakip gercegi itiraf ettigim bugün bile hala kendi hayatimi degil, baskalarinin hayatini yasiyorum. Fason hayat. Bir gece düsüncelere dalmis bogusurken aklima geldi bu laf; o gün bugündür böyle tanimliyorum, siparis üzerine yasanmis, ismarlama, düsük maliyetli, fason hayat. Dogum günümde sadece bunun hayal kirikligini hissettim. Uzunca bir vakit kayitsiz kalmaya calistigim hatalarim icin simdi pismanlik, hüzün ve keder duyuyorum. Her seyin baska türlü olmasini arzu ederdim, olmadi. Artik kim oldugumu, kimin icin yasadigimi dogru dürüst düsünemiyorum bile.

Kaybolmanin döngüsüne sikismis bir adam ve iki kadin. Kendilerini bulabilmek icin cikisi ararlarken ödeyecekleri bedel gitgide büyüyor.