Iste bu hir gür icerisinde ben de oturdum meraklisi icin bir bira kitabi yazdim. Meraklisi okusun, bira nasil icilir ögrensin. Sisede durdugu gibi durmaz bira. Uysalligini kaybeder, ejderha oluverir birdenbire ve carpar adami. Hem de öyle böyle degil, adamakilli carpar, küfelik eder. Amacim birayi anlatirken, tarihini, toplumsal okuyuculara sunabilmek. Amacim okuyani asla bira iciciligine özendirmek degil. Herkes kendi tercihine göre kendi yolunu kendi secerken, hic olmazsa bilerek secsin diye konuyu olabildigince acmak. Sümerler ve Eski Misirlilar, bira bardagini gökyüzüne kaldirarak bir bakima birayi Tanrilara adarlarmis. Sag elim bu satirlari yazarken, sol elimdeki üstü iki parmak köpük yapmis bira dolu bardagi yukari kaldirip serefinize diyorum. Sonra bardaigi masanin üzerine koyup canaktaki sicacik tuzlu yer fistigindan bir tane alip iki parmagimda ovalayarak kabugundan arindiriyorum. Fistigi agzima atiyorum. Biranin damaginda biraktigi tat ile fistigin tadi ben cignedikce kaynasiyor ve fistigin biraktigi yag sanki bu harmani kaymaklastiriyor. Iste, hayatin yasanmaya deger bir baska ani. Iste damagimda biraz öncekinden daha degisik bir tat. Degmez mi bu ani doya doya yasamaya