Tezer Özlüyü cocuk yasta taniyan Ferit Edgü, zaman icinde dostu, zaman zaman dert ortagi ve yayincisi olmustur.

Bu kitapta, bu iki yakin dostun, IstanbulParisAnkara ekseninde cogu Tezerin hastaliginin deprestigi zor günlerde birbirlerine yazdigi mektuplar yer aliyor. Yazmayi bir varolus sorunu olarak gören iki yazarin yayimlamayi hicbir zaman düsünmedikleri bu mektuplarda, özellikle Tezer Özlünün Cocuklugun Soguk Geceleri ve Yasamin Ucuna Yolculuk kitaplarindan tanidigimiz cirilciplak dünyasiyla karsi karsiyayiz.

Bu sabah mektubunu bulmak, okumak, bana hem yasami hem de sonundaki ölümü daha dayanilir kildi. Birden yüksek daglar, henüz boz rengi olan yamaclar, tepelerdeki beyaz kar, sessiz, kücük Isvicre köyleri anlam kazandi ve buraya geldim geleli ilk kez ayagim yere degdi. Yasamimin bu önemli döneminde beni hicbir sey sözlerin kadar yüreklendiremezdi.

- Tezer Özlü