Bir sabah uyandik ve bizim kasaba toptan delirdi.

Annem saglikli yasam ugruna evi dev bir organik tarim alanina dönüstürdü.

Babaannem sevimli, minnos pansiyonunu oteller zinciri yapti.

Babam daha cok para kazanmak icin eve ugramaz oldu.

Kuzenim ata binerken resim yapmaya, flüt üflerken piyano calmaya basladi.

Yengem temizlikle kafayi bozdu. Kocasini pis diye evden kovdu ve cocuklarini her gün suya yatirdiktan sonra mandalla camasir ipine asti.

Sevgi Teyze, daha cok sevebilmek icin cocuklarini koltuga bagladi, hepsine ayni kombin kiyafetler giydirdi ve onlari sevgi komasina soktu.

Fehmi Abi, bilgisayarin basindan tuvalete gitmek icin bile kalkmadigindan hastanelik oldu.

Okulda daha basarili olmak icin teneffüs yapmamaya, hafta sonlari da okula gitmeye basladik.

Etrafimda bir tane normal insan kalmadi.

Ha simdi diyeceksin ki bir tek sen mi normalsin

Evet, bir tek ben normalim. Neyse ki mücadeleci bir ruhum var. Bu kasabadaki insanlara bir süper kahraman lazimsa o kesinlikle benim. Koca kasabada yanimda olan tek kisi, Tevfik Kilikirkyarar. Gerci o da cok normal degil ama olsun, o da insan.


Eines morgens wachten wir auf und unsere Stadt war verrückt.