Samanin esrik yolculuguna katildi mi bir kere insan, gecmise acilan kapisiz kapiyi aralar Kapidan iceriye adimimizi atar atmaz, kendimize karsi savas acar ve bellek yaralarimizi kanatiriz; unutulmus anilarimiz, bilincimizin disina savrulur ve uguldamaya baslar.
Kierkegaardin da belirttigi gibi yasam, arkadan öne dogru kosar, ancak geriye dönülerek anlasilabilir. Dikkat kesilirsek eger yasamin arkamizdan bizi; -Haydi yürü, haydi yürü, diye dürttügünü algilariz Önümüz henüz yasanmamis bir bosluktur; dürtüldükce bosluk cagirir bizi. Yükseklik korkusu cekenler, yasam dürtse de bosluga adimini atamaz, simdide cakili kalir, ne gelecek olabilir ne de gecmis; korkuyu yenenler ise yasam dürttükce gelecege kanat acar Arkamizdan ölüm mirildanirken, yasam önümüzde kahkahalar atar. Duygularimiz sel olup akar; akar da biz de kendi denizimizi bulabiliriz; sicagi düsünmek atesten, sogugu düsünmek buzdan farkli seyler olup cikar.
Herkesin yalniz, diger herkesin tehdit oldugu kosullarda saman gibi ucmak isteriz; kanat takmak kosul oldugu icin yasamimiz, samanin esrik yolculuguna yüzerek eslik eder; samanin giysisini, yani karanligi giyiniriz ve yeni bir yasamda, yasamaya baslariz. Ellerimiz farkli, sesimiz farkli, sevgimiz farklidir. Bu uyanikken görülen bir rüyadir Rüyamizi görmemize neden olan samana SMerhaba
