Bektas Hikayeleri bir mizah kitabi. XIX. yüzyil ile XX. yüzyil baslarinda yayinlanan bu türlü mizah kitaplarina güldürmek eglendirmek amaciyla söylenen söz veya hikaye, saka anlaminda Latife münasip görülmüstür ki kelimenin bir manasi da; acikca anlatilamayan ancak rumuzlu olarak ehline sezdirilen ince anlamdir.

Bektas, XIII. yüzyilda yasamis olan Haci Bektas Velyi pr kabul eden tarikat mensubu olmakla birlikte hikayelerdeki Bektas tipi, Bektas Tarikati mensuplarinin aynen karsiligi degildir. Mizahi hikaye tipi olarak Bektas; imam ve cami ile arasi hos olmayan, Nasreddin Hoca gibi sakaci, güler yüzlü, zeki; Bekri Mustafa gibi de isret ile arasi iyi halk adamini temsil eder. Bu sebeple burada anlatilan hikayeler bazen Nasreddin Hoca fikralari, bazen Bekri Mustafa fikralari bazen de daha güncel fikra tiplemeleri ile anlatilan fikralar arasinda görülebilir. Hassaten modern dönemlerde Bektas fikrasi diye anlatilan; hadden asiri müstehcen ya da birtakim inanc mensuplarini rencide edici parcalara; Gülmek eglenmek icin sarf edilen sözlerle birtakim insanlarin inanclari hafife alinmamali, inananlari incitici ifadelerden kacinilmalidir ilkesi geregi bu calismamizda yer vermedik.

Bu kitaba esas aldigimiz, nesredeni Süleyman ve Hakki diye kaydedilmis olan Bektas Hikayeleri 1338 yilinda yayimlanmis. Calismamizda gözden gecirdigimiz diger Letaif kitaplari icerisinde bulunan Bektas tiplemelerine de yer verdik.