Her ögretmen yüzlerce aniyi zihninde saklar. Zaman zaman cevre-sindekilerle paylasir, tartisir. Gecmise dönüp baktiginda iyilerini ve kötülerini listeler. Simdiki aklim olsaydi öyle mi davranirdim. diye baslayan bircok cümle kurar. Zaman olur Dogru yapmisim öyle davranmakla der. Iste bunlar yasadigimiza dair kanitlardir, hatiralarimizdir. Ders aliriz ya da ders veririz. Anilar her ders veriste karsimiza cikarlar. Meslektaslarimizla hikayelerimizi pay-lastigimizda da öyledir. Prof. Dr. Ayhan Aydin, Yasamak ve sevmek cocuksu bir duyarlilik ve masumiyetle yasamak sevmektir. Hepsi bu kadar. diyerek, sevgiyle yasanan ve ögrencilere, egitime adanan bir ömürde severek yasamanin felsefesine vurgu yapar.
Ögretmen olmak, yüzlerce canin, bedenin, zihnin icine girebilmek, dokunabilmektir. Belki de tek araciniz sevgidir. Her dokunusta kendimize bir seyler biriktiririz.
